جان‌باختن شهروند ۱۸ ساله‌ی اهل ازنا، زنده‌یاد آرمان لک به علت ریزش تونل برفی یک پیام دارد: برخی مناطق گردشگری در جهان، مناطقی خطرناک هستند.
گاهی خبر غرق‌شدن در برخی آبشارهای استان همچون آبشار بیشه را شنیده‌ام؛ گاهی هم غرق شدن در رودخانه‌هایی چون رودخانه خروشان سیمره.
در همه دنیا این‌گونه است: برخی مکان‌هایی هست که بی‌نهایت زیبا هستند اما همان مکان‌ها خطرات مرگ‌آفرینی هم دارند.
به طور مثال، پارک ملی «مادیدی» در کشور بولیوی یک پارک بسیار زیبا برای گردشگران بومی و غیربومی است اما یک خطر بزرگ برای بازدیدکنندگان دارد: تماس با گیاهان این جزیزه می‌تواند باعث خارش شدید و سردردهای شدید و حتی مرگ شود؛ چرا که برخی گونه‌های سمی گیاهی و انگلی در اینجا زیست می‌کنند.
یا مثلاً دریاچه ناترون در کشور تانزانیا را می‌شود مثال آورد که مناظری بسیار زیبا دارد و از مناطق بکر گردشگری است اما پوسته نمکی قلیایی روی سطح دریاچه اگر با بدن تماس پیدا کند می‌تواند باعث مرگ شود.
این‌ها نمونه‌هایی کوچک دنیا هستند؛ مکان‌های گردشگری و زیبا اما خطرناک.
حکومت‌ها در این‌گونه مواقع چه می‌کنند؟
الف) نصب تابلوهای هشداری متعدد و هشدارهای اطلاع‌رسانی و پیشگیرانه درباره خطرات مکان گردشگری و اطلاعات دقیق به بازدیدکنندگان؛
ب) بازدیدهای گردشگری در قالب تورهای گردشگری آموزش‌دیده و دوری جستن از ورود آزاد توده‌ای همه‌ی مردم به این‌گونه مکان‌ها.
روشن است مثلاً آبشاری که خطر غرق شدن دارد و آب‌های خروشانش، شناگران بسیاری را به کام مرگ فرستاده است باید در مبحث گردشگری، به روش گفته شده مدیریت شود تا خطرات مرگ‌آفرین به‌دنبال نداشته باشد؛ زیرا در اینجا رسالت حفظ جان انسان‌ها، مهم‌ترین اولویت است.
موضوع تونل برفی ازنا نیز همین‌گونه است: مکانی بسیار زیبا اما خطرناک و خطرش نیز ریزش سقف برفی و یخی تونل است؛ زیرا مطالعات دقیقی صورت نگرفته است یا منتشر نشده که نشان بدهد احتمال سقوط ناگهانی بخشی از سقف برفی تونل چقدر است؟ و روشن است اگر بخشی از سقف بر روی گردشگران (بومی و غیربومی) فرو ریزد پیامدهای منفی‌اش، خسارت جانی هم خواهد بود و عصر جمعه نهم تیرماه چنین شد.
بدین روی، همچون تجربه کشورهای دیگر، متولیان در این‌گونه موارد باید تدابیر پیشگیرانه به کار بندند تا در آینده شاهد تکرار چنین حوادث تلخی نباشیم.
شهرام شرفی